میانجیگری فرسودگی شغلی و بدبینی سازمانی در رابطه میان سرمایه روان‌شناختی و بهزیستی روان‌شناختی ایثارگران

اهداف: با توجه به اینکه بسیاری از ایثارگران در سازمان‌های عمومی کشور مشغول به کار هستند، بنابراین عملکرد شغلی موفق این افراد در سازمان‌ها، کیفیت خدمات‌رسانی به شهروندان را افزایش خواهد داد. این پژوهش با هدف تعیین نقش واسطه‌ای فرسودگی شغلی و بدبینی سازمانی در رابطه میان سرمایه روان‌شناختی و بهزیستی روان‌شناختی ایثارگران انجام شد. ابزار و روش‌ها: در این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی در سال 1395، تعداد 384 نفر از ایثارگران شاغل در ادارات دولتی شهر تهران به‌روش نمونه‌گیری غیراحتمالی و دردسترس انتخاب شده و مورد مطالعه قرار گرفتند. برای گردآوری داده‌ها، از مقیاس سرمایه روان‌شناختی، مقیاس بهزیستی روان‌شناختی، مقیاس فرسودگی شغلی و مقیاس بدبینی سازمانی استفاده شد. داده‌های به‌دست‌آمده با استفاده از نرم‌افزار LISREL 8/8 و توسط آمار توصیفی و آزمون ضریب همبستگی پیرسون و مدل‌سازی معادلات ساختاری (با روش تحلیل مسیر) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: سرمایه روان‌شناختی با بهزیستی روان‌شناختی (0.928=r) رابطه مثبت و معنی‌دار و با فرسودگی شغلی (0.932-=r) و بدبینی سازمانی (0.890-=r) رابطه منفی و معنی‌دار داشت. همچنین بدبینی سازمانی (0.854-=r) و فرسودگی شغلی (0.915-=r) با بهزیستی روان‌شناختی رابطه منفی و معنی‌دار داشتند (0.01p<). نتیجه‌گیری: سرمایه روان‌شناختی از طریق کاهش فرسودگی شغلی و بدبینی سازمانی موجب بالارفتن سطح بهزیستی روان‌شناختی ایثارگران می‌شود.